Monsters...
They once told me about the monsters
But they were never under my bed
They were standing right in front of me
Trying to make me feel scared
- Natascha
Ik heb in mijn leven ontzettend veel meegemaakt. De monsters waren een herinnering geworden. Ze lieten me niet meer los en ze verstikten me. Hierdoor kon ik letterlijk niet meer ademhalen.Tijdens mijn behandeling bij Pro Persona, heb ik *imaginaire rescripting* gehad als traumabehandeling. Hierbij heb ik door middel van verbeelding, traumatische herinneringen herschreven:
* Ik heb op een andere manier leren kijken naar mijn traumatische herinneringen.
* Onderdrukte behoeften en gevoelens heb ik de ruimte kunnen geven en kunnen uiten.
* Ik heb mezelf kunnen geven, wat ik op dat moment nodig had.
* & Gedaan wat ik op dat moment eigenlijk had willen doen.
* Daarnaast kan ik opkomende herinneringen nu ook zelf herschrijven, zonder mijn therapeut.
Deze vorm van traumabehandeling paste mij als een jasje. Ik ben iemand die veelal denkt in beelden en ik heb een hele vrije, open geest. Waarin alles kan, mag en mogelijk is. Dit noem ik zelf nog weleens mijn *kinderbrein*. Hier sloot de imaginaire rescripting, ontzettend goed op aan.
En ja... Het was zwaar, rauw, heftig en pijnlijk. Ik heb tussentijds pauzes ingelast, omdat de sessies teveel van me vroegen. Maar het heeft me ook heel veel gebracht. De herinneringen aan de monsters zijn er af en toe nog steeds, maar ik kan er nu veel beter mee omgaan. Hierdoor kan ik eindelijk weer ademhalen.
Natascha ✨
Reactie plaatsen
Reacties