Blog

Twee weken geleden mocht ik een lijfkracht- & systeemherstel behandeling geven aan iemand. Gewoon om even mee te kijken of er ergens nog blokkades aanwezig waren. De behandeling verliep heel vloeiend, bijna als vanzelf en we kwamen niets tegen. Ik heb het nagevraagd en gecheckt bij het onderbewuste. De boodschap die door mocht komen, was dat zij momenteel in balans is. 

Ik ben mezelf opnieuw aan het verdiepen in het achtvoudige pad van Patanjali, om het weer meer te verweven in mijn dagelijks leven. Het geeft me van binnenuit richting, rust en een mooie verdieping van mijn bewustzijn. 

Om te leven en ons lichaam gezond te houden, hebben we meer nodig dan alleen voedsel en water. We hebben onze ademhaling nodig. 

In de Keltische Coligny Kalender heet deze maand Samonios en dat betekent ‘de tijd van het vallen van de zaden’. De natuur wordt steeds kaler en de dieren zijn niet meer zo uitbundig aanwezig. Iedereen bereid zich voor op de winter. 

Ik zit nog heerlijk na te genieten van twee fijne avonden. 

Voor mijn reis naar Indonesië heb ik informatie van mijn neuroloog en gespecialiseerde fysiotherapeut over mijn neurologische aandoening, aangeleverd bij het UWV. In de hoop dat we een versnelde herbeoordeling zouden kunnen aanvragen. Vandaag heb ik te horen gekregen dat de aangeleverde informatie niet toereikend is. Dit betekent dat ik tot januari moet wachten op een brief waarin staat dat mijn uitkering wordt gekort. Hier kan ik vervolgens bezwaar tegen aantekenen. Er zal dan wel snel een herbeoordeling aangevraagd kunnen worden.

Er zijn eigenlijk geen woorden om onze reis naar Indonesië te beschrijven. Ik heb hier ontzettend veel mooie inzichten op kunnen doen. Één van de inzichten is dat ik Zielslichtje meer in het licht wil zetten, op een manier die bij mij past. 

Onder aan deze pagina deel ik een video van Alisa Ryan over haar persoonlijke ervaringen met cervicale dystonie. Ik heb zelf de diagnose cervicale dystonie en onze ervaringen zijn vergelijkbaar. 

Momenteel ben ik samen met mijn vriend een bijzondere reis in Indonesië, Ambon, aan het maken. Hoewel er in de omgeving ontzettend veel gebeurd, is de algehele sfeer juist heel rustig en kalm. Ik merk dat ik hierdoor steeds meer zak in het *zijn*. Geen moeten, even vlug, gehaast of snel. Geen afspraken, verplichtingen, doelen of deadlines. Nee! Gewoon zijn met mezelf, met elkaar en dat wat er is of niet is. 

Vorige week ben ik mezelf gaan verbinden met het wortelchakra en deze week is het tijd om aandacht te besteden aan het sacrale chakra, ook wel Svadisthana genoemd.

Wat een prachtige klankschaal. De Muladhara oftewel het Wortelchakra. 

Het gaat helaas niet goed met mijn neurologische aandoening en daarmee mijn lichamelijke gezondheid. Hoewel de dosering van de behandeling met botuline-injecties is verlaagd, blijkt het helaas nog steeds te veel te zijn. Hierdoor heb ik moeite met het omhooghouden van mijn hoofd, spreken, kauwen, slikken, pijn, moeheid en een verstoorde motoriek. Dit betekent dat ik momenteel niet kan werken en dat ik mijn praktijk voorlopig moet sluiten.