Afspraak UWV & Herbeoordeling WIA

Afgelopen dinsdag had ik een afspraak bij het UWV voor een herbeoordeling van mijn WIA uitkering. Samen met mijn vader ben ik erheen gegaan. Ik was bij mijn ouders blijven slapen en werd heerlijk in de watten gelegd. In de ochtend had ik lekker bij ze op bed gezeten en pa kwam ontbijt en een kopje thee brengen. Op een gegeven moment was het toch echt tijd om mezelf klaar te maken en te gaan. 

Ik had zelf gereden en dit ging eigenlijk heel goed. Alleen toen we bij het UWV aankwamen reed ik twee keer over een stoeprand heen, waardoor mijn vader als een milkshake in de auto zat. Tja, dat waren de zenuwen. 

Eenmaal in de wachtkamer kwam er een vriendelijke, rustige man naar me toe. Deze man is verzekeringsarts bij het UWV en met hem had ik dan ook het gesprek. Ik voelde me meteen op m'n gemak. We hebben het gehad over de afgelopen 5 jaar. Wat er allemaal is gebeurd, hoe het is verlopen, welk herstel er heeft plaatsgevonden, maar ook welke beperkingen er nog aanwezig zijn en de mate waarin.

Ik heb een aantal jaren geleden de volgende diagnoses gekregen:

* Borderline persoonlijkheidsstoornis

* Dwangmatige persoonlijkheidsstoornis

* Vermijdende persoonlijkheidsstoorniss

* Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis

* Alle angststoornissen, behalve OCS

* CPTSS

* Dysthyme stoornis & dubbele depressie

&

* Het afgelopen jaar kwam er een neurologische aandoening bij : Torticollis spasmodica. 

Kortom een hele mond vol. Schaam ik me hiervoor? Nee! Ik heb ontzettend veel kunnen halen uit de gevolgde therapieën en ook voor de neurologische aandoening heb ik een goede behandeling. Hierdoor heb ik nu een leven wat op alle vlakken veel meer in balans is. Betekent dit dat ik nu 100% genezen ben en geen beperkingen meer ervaar? Nee! De zware lading is eraf en ik geniet weer van het leven. 

Mijn vriend noemt mij nog weleens een zacht ei en dat is precies wat het is. Ik ben gevoelig en kwetsbaar, maar dat is oké. Daarbij heb ik een enorm beperkte energievoorraad. Hierdoor is het belangrijk om mijn energie te verdelen over de dag en te zorgen voor structuur, duidelijkheid, voorspelbaarheid en overzicht. 

Om een lang verhaal kort te maken. Ik kom van ver en ben ontzettend blij met wat ik allemaal al weer kan. Hoe nu verder? De verzekeringsarts maakt een verslag van het gesprek en hier gaat vervolgens een arbeidsdeskundige naar kijken. In januari zal ik gebeld gaan worden met de uitslag. Hierbij gaat het over het percentage van afkeuring en de eventuele vervolgstappen. De verzekeringsarts mocht hier echt geen uitspraken over doen. Voor nu is het dus echt afwachten en daar ben ik oké mee. Wat de uitslag ook gaat zijn, ik geef me over en vertrouw.