Ecstatic Dance als Leermeester

Anderhalve week geleden ben ik opnieuw naar Ecstatic Dance in Ede geweest. Het is een veld, dat aanvoelt als een leermeester. Dansen vraagt om een radicale acceptatie van mijn neurologische aandoening. Ik ben aan het leren om zo vrij mogelijk te bewegen, ook met tremoren en spasmen van mijn hoofd. Om tegelijkertijd voorbij te gaan aan de gevoelens van schaamte en mezelf te accepteren met alles wat er is.

Ik ben aan het leren om te voelen waar ik begin en eindig, maar ook waar de ander begint. Net als het voelen en bewaken van mijn grenzen en dan met name in het contact met mannen. 

Ook deze keer begonnen we met opwarmingsoefeningen, waarbij ik alle drie de keren voor een man stond. Waar ik de vorige keer nog in paniek raakte, voelde ik mezelf deze keer meer ontspannen. Daarbij werd ik tijdens het dansen door een man meegenomen in een dans. Hoewel ik het echt wel spannend vond, durfde ik even samen met hem te dansen. Tijdens deze dans heb ik kunnen voelen tot waar het voor mij oké voelde. Op een gegeven moment wilde ik graag weer terug in mijn eigen energie. Ik heb hem bedankt voor de dans en dit werd gerespecteerd. Voor mij was dit een waardevolle en helende ervaring. Waardoor ik weer een stukje van mijn verhaal heb kunnen herschrijven. 

De volgende keer ben ik er weer bij. Jij ook? Deze keer (als het weer het toelaat) gaan we heerlijk buiten dansen. De locatie volgt nog. Tickets kun je bestellen via onderstaande link: https://hipsy.nl/event/130169-ecstatic-dance-ede-in-de-buitenlucht