Leven met cervicale dystonie & Het UWV

Het gaat helaas niet goed met mijn neurologische aandoening en daarmee mijn lichamelijke gezondheid. Hoewel de dosering van de behandeling met botuline-injecties is verlaagd, blijkt het helaas nog steeds te veel te zijn. Hierdoor heb ik moeite met het omhooghouden van mijn hoofd, spreken, kauwen, slikken, pijn, moeheid en een verstoorde motoriek. Dit betekent dat ik momenteel niet kan werken en dat ik mijn praktijk voorlopig moet sluiten. 

Het leven met cervicale dystonie en de behandeling hiervan verlopen grillig. Iedere keer is het opnieuw afwachten wat de effecten zullen zijn van de behandeling. Inmiddels heb ik gesprekken gevoerd met mijn coach en arbeidsdeskundige van het UWV. Het traject om werkuren op te bouwen en een passende baan te vinden kan ik momenteel niet verder vervolgen. Vanaf januari heeft dit gevolgen voor mijn financiële situatie. Er zal dan ook een herbeoordeling aangevraagd gaan worden. Waarbij er opnieuw een arts gaat mee kijken naar wat mijn mogelijkheden en beperkingen zijn. Om op basis daarvan mijn belastbaarheid vast te stellen. Dit bepaalt dan ook de hoogte van mijn uitkering. Zowel mijn coach, fysiotherapeut en neuroloog zullen betrokken gaan worden bij de herbeoordeling. 

Voor nu, probeer ik dicht bij mezelf te blijven, de rust te bewaren en te zijn met wat er is. Ik hoef het niet alleen te doen. Er zijn mensen die me helpen dragen en daar ben ik enorm dankbaar voor.