Vanmiddag hadden mijn vriend en ik een gesprek over een herinnering uit mijn verleden. Ik kon de situatie nu vanuit een ander perspectief bekijken. Hierdoor vielen de puzzelstukjes op z'n plek en voelde de puzzel compleet. Dit was best wel een emotioneel moment, maar ook goed. Ik kan mijn verleden niet veranderen, maar wel omarmen, vasthouden en de emoties eruit laten. Zodat wat nog geheeld mag worden, kan helen.
Mijn vriend vertelde vervolgens dat hij vanochtend een puzzelstukje had gevonden...
*Over synchroniciteit gesproken 😉*. Dit stukje was van een puzzel die ik had weggegeven. De boodschap voelde heel helder. De puzzel is nu compleet & ook dit laatste stukje mag losgelaten worden. Het puzzelstukje hebben we samen weggegooid en hiermee de herinnering symbolisch losgelaten.
🌟 Natascha
Reactie plaatsen
Reacties